بررسی شیوع تنگی خارج از جمجمه ای شریان کاروتید داخلی در بیماران با سکته مغزی ایسکمیک مراجعه کننده به بخش مغز و اعصاب بیمارستان شفای کرمان

سابقه و هدف: با توجه به نقش ضایعات و تنگی های شریان کاروتید داخلی در پاتوفیزیولوژی سکته های مغزی ایسکمیک و نیز وجود آمارهای متفاوت در مورد شیوع تنگی خارج و داخل جمجه ای در جوامع شرقی و غربی، هدف این مطالعه بررسی شیوع تنگی اکستراکرانیال شریان کاروتید داخلی را در بیماران با سکته مغزی ایسکمیک می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه روی 100 بیمار که براساس شرح حال، معاینه بالینی، CT اسکن و نظر متخصص در آنها سکته ایسکمیک تشخیص داده شده بود، تنگی شریان کاروتید با استفاده از داپلر سونوگرافی شریان کاروتید بررسی گردید و اطلاعات زمینه ای توسط محقق از بیمار گرفته شده و در فرمی ثبت گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که حدود 12% از بیماران تنگی بیش از 50% داشته اند که از این تعداد 5% تنگی خفیف، 4% تنگی متوسط و 3% تنگی شدید داشته اند. دیابت و سیگار به عنوان عوامل خطر رابطه معنی داری را با تنگی شریان کاروتید نشان دادند و با افزایش قند خون و مصرف سیگار، شدت تنگی نیز افزایش یافت. لیکن سن، جنس و سابقه فشار خون رابطه معنی داری را نشان ندادند. نتیجه گیری: مقایسه نتایج با مطالعه قبلی (در جوامع غربی) نشان می دهد که شیوع تنگی قسمت اکستراکرانیال شریان کاروتید داخلی در ایران کمتر از جوامع غربی است. این امر می تواند نشان دهنده این نکته باشد که در جوامع شرقی گرفتاری بیشتر در ناحیه اینتراکرانیال شریان کاروتید داخلی است. از طرفی عوامل موثر و مهم در جامعه ما نیز ممکن است با این جوامع تفاوت داشته و در جامعه ما دیابت و سیگار از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند.